mort

·      (dports) m / es muerto / fr corps-mort / en deadman // Element pesant situat al fons de la mar i lligat amb un cap o una cadena a una balisa o a una boia que serveix com a element d’ancoratge d’aquesta.

·      (drobert) n. m. –1732 «cadavre; héritage»;  en a. fr. (1309); de corps et mort u mar. Dispositif de mouillage attaché à un poste fixe. S’amarrer à des corps-morts.

·      (drae) muerto // cuerpo muerto. mar. Boya fondeada con gran seguridad con un argollón para que a él se amarren los buques en vez de fondear. [Ø clave /Sí larousse]